Feminismo

A catedrática Amelia Valcárcel, unha das máximas expoñentes do feminismo, repudia que a imaxe prevalente da muller sexa a da maltratada, pois a maioría son loitadoras que "avanzan posicións" e que logran defender o seu propio espazo.

Nunha entrevista con EFE con motivo da publicación do seu último libro "Feminismo no mundo global" (Cátedra), a filósofa sostén que a violencia sobre as mulleres non debe ocultarse, pero tamén defende que se yuxtaponga a realidade maioritaria: mulleres que progresan no mundo laboral e que sobresaen na universidade ou outros ámbitos.

"Hai que dar imaxes positivas das mulleres, ofrecer só a de vítimas non é serio e non axuda", engade Valcárcel, tamén Conselleira de Estado e Vicepresidenta do Real Padroado do Museo do Prado.

Precisamente, o maior problema da imaxe das mulleres no mundo da publicidade é que aínda se opera coa "invisibilización" dos logros; os publicitarios non conectan coas mulleres reais porque "non as queren coñecer".

Outro problema que preocupa á catedrática de Filosofía Moral e Política na Universidade de Educación a Distancia en relación á violencia, é a ausencia de indicadores comúns na UE para abordala e medila, "pola contra non sabemos a que aternos, non podemos diagnosticar e, xa que logo, non podemos tratar ao enfermo".

Recomenda ao Goberno español aproveitar a próxima Presidencia da Unión Europea para avanzar nesa dirección.

Doutra banda, Amelia Valcárcel recoñece que o feminismo arrastra "mala prensa", pero o considera algo "normal" porque é un movemento que segue vive e, en consecuencia, hai resistencias para evitar custe o que custe o cumprimento do seu "programa de máximos".

Moitas mulleres -razoa- decláranse "anti-feministas de cabeza e rexeitan o termo, pero na práctica fan as mesmas cousas que propugnan as feministas: -... Non son feminista, pero non me vou a quedar en casa facendo papillas; non son feminista pero ao meu marido non lle permito que me levante a voz...-".

A ex conselleira de Educación e Cultura do Principado de Asturias, tamén apoia que o feminismo sexa estudado nas aulas, porque, di, "está moi ben saberse a Guerra de Crimea ou a Guerra franco-prusiana, pero non saber nada da revolución feminista non ten sentido".

Simplemente, subliña, "isto quere dicir que non está aceptado aí arriba, non queren que sexa un coñecemento corrente e normal".

Neste sentido explica que as mozas actuais están baixo o "espellismo da igualdade" e non son en absoluto conscientes dos dereitos dos que agora gozan grazas ao traballo de anteriores xeracións de mulleres.

Iso si, "son perfectamente capaces de percibir trázalas de desprezo e de manipulación", pero "se non hai unha teoría articulada, non lles dicimos o que poden facer e todo o mundo dilles que son iguais, viven como o que vive no deserto e cre que está rodeado de auga".

Segundo a catedrática, agora vivimos a "Terceira Onda" do feminismo, o que se procreou na revolución do 68 e que supuxo "un enorme cambio de costumes".

"Nace un mundo aberto, alegre e confiado, pero no fondo cunha capacidade de violencia moi grande. Dese chan brota o feminismo contemporáneo", conclúe.

O seu novo libro "Feminismo no mundo global" sostén que en grandes números a globalización beneficia ás mulleres, pero non todo é de cor de rosa: globalizada non está a atención médica, porque aínda medio millón de mulleres morren no parto; pero si está globalizado trátaa de mulleres desde calquera parte do planeta para polas a disposición alí onde paguen para usalas.

De: Público
08.03.2009
----------